De kerkuil is een typische vogel van het boerenerf, zoals bijvoorbeeld ook de steenuil, de boerenzwaluw en de huiszwaluw. Je ziet de kerkuil niet veel, soms als een lichte schim die in de avond geruisloos door een donkere schuur vliegt. In tegenstelling tot de steenuil, die overdag nog wel eens lekker op een schuurtje zit te zonnen, is de kerkuil alleen in het donker actief. Hij jaagt dan op vooral muizen en kleine zoogdieren. Kerkuilen leggen om de dag een ei en beginnen meteen met broeden. De jongen verschillen dan ook steeds in leeftijd: een nest jongen bij elkaar ziet eruit als de Daltons op een rijtje. In een goed muizenjaar kunnen de jongen vaak allemaal groot worden. Als er weinig voedsel is, dan overleven de kleinste jongen het niet en hebben de grotere juist een betere kans. De natuur heeft dit zo geregeld.
De strenge week met vorst en sneeuw in februari 2021 heeft een aardig slagveld aangericht onder de kerkuilen. Door de sneeuw waren muizen niet bereikbaar en een kerkuil heeft bijna geen vetreserve. Toen was bij uitzondering zelfs overdag soms een jagende kerkuil te zien. Gelukkig kan een kerkuil veel jongen krijgen en meerdere keren per jaar broeden. De stand herstelt zich vaak weer snel.